Abio, vi!

1. Abio vi, abio vi, kun foliar' fidela!
Abio vi, abio vi kun foliar' fidela!
Vi verdas ne nur en somer'
Sed eĉ dum vintra neĝveter'
Abio vi, abio vi kun foliar' fidela!

2. Abio vi, abio vi al mi tre multe plaĉas.
Abio vi, abio vi al mi tre multe plaĉas.
Ho, kiom ofte ĝojis mi
En la kristnaska bril' de vi!
Abio vi, abio vi al mi tre multe plaĉas.

3. Abio vi, abio vi instruon donas bonan:
Abio vi, abio vi instruon donas bonan:
Espero kaj la konstantec'
Konservas forton de junec'.
Abio vi, abio vi instruon donas bonan: